Intruz

Tytuł - "Intruz"

Oryginalny tytuł - The Host

Autorka - Stephenie Meyer

Ilość stron - 568

Kategoria - Science-fiction

Wydawnictwo - Wydawnictwo Dolnośląskie
Cena z okładki -

Ocena -  14 /20 :

fabuła- 3/5 Akcji nie ma jakoś szalenie dużo, ale są emocje. Silne uczucia są spotykane na każdym kroku. Tu szczęście nie jest puste i płaskie. Jest głębokie i okupione wysiłkiem i cierpieniem. Oczywiście nie brak momentów pełnych napięcia. 

bohaterowie -  5/5 Bohaterowie przedstawieni w tej książce są po prostu ludzcy. A to chyba zważywszy na tę historię największy komplement. Każdy jest inny, czym innym kieruje się w życiu, postrzega świat w inny sposób. I właśnie ta różnorodność, a także wyraźne wady i zalety bohaterów są wspaniałe. 

świat przedstawiony - 4 /5 Może świat nie jest przedstawiony tak misternie i szczegółowo, ale na pewno jest wyjątkowy. Wszystko jest dobrze objaśnione, ale bez przesady. Inne światy są różnorodne, a każdy niezwykły na swój sposób.Szczególnie podobały mi się opisy innych planet.

oprawa graficzna - 2 /5 co tu dużo mówić. Ta książka NIE jest ładna. Okładka nie zachwyca, wielkość jest dziwna i trochę nieporęczna, ale jest to zapewne spowodowane długością powieści. Podobały mi się zmiany czcionki w zależności czy był to zwykły tekst, rozmowy między Mel, a Wandą czy wspomnienia.

* Jeśli jestem pod dużym wrażeniem danego elementu w książce, jestem skłonna postawić 6

Szczęście i Smutek. Uniesienie i Rozpacz. Bezpieczeństwo i Lęk. Miłość i Odrzucenie. Cierpliwość i Rozdrażnienie. Spokój i Dzikość. Pełnia i Pustka.
Te uczucia nie są dla nas niczym niezwykłym i może to właśnie wymaga zmiany.Nie docenia tego, że potrafimy się śmiać, płakać, wrzeszczeć z wściekłości. Są ludzie, którzy mają z tym wszystkim problem i można powiedzieć, że zostali pozbawieni zabawy. Książka ta nakłania by doceniać proste rzeczy, a w szczególności CZŁOWIECZEŃSTWO. Nawet ludzkie wady mogą być piękne, a może właśnie to, że nie jesteśmy idealni czyni nas pięknymi?
 To nie jest zwykłe science-fiction. Tu granice między dobrem, a złem całkowicie się zacierające. Nie wiadomo kto jest dobry, a kto zły. Ludzie czy Dusze? Ja miałam wątpliwości do samego końca. Kto tak NAPRAWDĘ jest zły?
 Mimo gabarytów, książkę czyta się szybko i przyjemnie, ciągle chce się więcej i więcej! Jej rozmiar nie stanowi dla czytelnika jakiegoś wielkiego problemu, może jedynie ciężko ją wepchnąć do mniejszej torebki...
Co do samej treści:
Ziemię, opanowały Dusze. Pełne wewnętrznego spokoju byty. Ich egzystencja opiera się głównie na mordowaniu żywicieli i odbieraniu im planet, ale jak już mówiłam są pokojowo nastawieni..
 Dusze to  mimo wszystko osobniki z zasady miłe, szczere, uczciwe i dążące do dobra ogółu. Zasiedliły już 12 planet, a na każdej z nich zapanowała radość i harmonia, a słowa "wojna" nawet nie ma w ich słownikach. Kwiaty, Pająki, Niedźwiedzie, Wodorosty, Nietoperze itd. wszystkie zaznały pokoju. Jednak Ziemia jest inna, czujemy i możemy więcej. Jesteśmy najbardziej skomplikowani, nasze umysły są nieprzeniknione, a uczucia nieuzasadnione żadnym naukowym prawem. Wagabunda, musi się z tym wszystkim zmierzyć (nigdy nie sądziłam, że w jakiejkolwiek wypowiedzi użyję tego oklepanego zdania, ale jak widać na wszystkich przychodzi czas ;) ). Dusza, która chce dobra ogółu, zapominając o swym własnym szczęściu, jednakże ciało musi dzielić z kimś innym. Dla Melanie Wanda jest zwykłym Intruzem. Tak samo dla innych...przynajmniej z początku.
Książkę warto przeczytać, może po to by docenić życie, może dlatego że lubi się Autorkę, może dlatego, że lubi się czytać o walce o przetrwanie by być przygotowanym na każdą ewentualność, a może dlatego, że Wam ją polecam...
~MrocznaKosiarka